Erjon Veliaj ka lançuar nismën “Dhuro një stol” sipas të cilës, kushdo që ka dëshirë mund të dhurojë një stol i cili do të vendoset në parqet e Tiranës. Pak ditë më parë si një propagandist i klasit të parë, kryebashkiaku nuk i kuresu as lotët e një djaloshi të vogël i cili qante për mallin e vëllait të tij që nuk jetonte më dhe që emrin e tij ia kishin vendosur në një nga stolat në fjalë.
Veliaj ligjëronte para kamerave HD të tij që xhironin skenën e zyrës së propagandës së Bashkisë Tiranës.
Të gjithë që e kanë parë atë mizanskenë të Erion Veliajt, sidomos ata që e kanë votuar me shumë mundësi janë penduar thellë për votën që i kanë dhënë. Por dëmi tashmë është bërë dhe ata jetojnë çdo ditë me të keqjen që jo vetëm e vuajnë, por edhe pagujnë çdo muaj sa frëngu pulën me faturat e ujit dhe taksat e panumërta që sa vijnë e bjerrin xhepin e tyre.
Por të gjithë ata që e kanë kujtesën më të gjatë sesa perdja që mundohet të vendosë përditë Erion Veliaj me propagandën e tij çdo ditë, sigurisht që pyetja e parë që u ka ardhur në mendje, ka qenë: “Po për Ardit Gjoklajn a do ta lejojë Erion Veliaj një stol në parqet e Tiranës”? A do të mundet njeriu që çertifikoi landfillin e vdekjes në Sharrë si parasjën e punës së sigurtë në Tiranë, të lejojë një stol për Ardit Gjoklajn?
Për ata që e kanë memorien e shkurtër iu kujtojmë se është ai djali 17-vjeçar që fadroma ia mbuloi me kovë aspirtatën për të bërë 5 lek me të cilat do të blinte rroba e libra për të shkuar në shkollë, ndërsa e gërmonte të drejtën e tij në plehra me duart e njoma pa dorashka. Heshtja e varrit të Ardit Gjoklajt është sot ulërima më e madhe e një shoqërie që është marrë peng. E një shoqërie që kur punon e vrasin. E një shoqërie që kur kërkon punë e tallin. E një shoqërie që kur, proteston e përbuzin.
Aktivisti Zirkon Disha sot bëri një kërkesë të arsyeshme, pa mllef, pa mëri, pa propagandë, por me zemrën e një qytetari të denjë, ndër më të denjët e kesaj toke që quhet Shqipëri. Ai sot kërkoi përmes një postimi në Facebook që një hapësirë në parqet e Tiranës e makar edhe një stol të mbajë emrin e Ardit Gjoklajt. “Në kujtim të Ardit Gjokolaj. Një hapësirë ku te vendoset një stol për Arditin! Kush na njeh me procedurën që ndjek Bashkia e Tiranës si të vendosim një stol në kujtim të tij!” – shkruan Zirkoni në postimin e tij. Dhe kjo thirrje është kaq fisnike e kaq domethënëse. Sot ne si shoqëri duhet ta mbështesim këtë nisëm, për hir të një 17 vjeçari e vranë natë, e pak njerëz e qanë ditën.
Marrë me shkurtime nga Syri
Gjithkujt i ka ardhur keq per lajmin traxhik te vdekjes se Arditit, por per mendimin tim kushdo qe shkruan shkrime te tilla eshte i pa yndyre. Ky eshte realiteti shqiptar o shkrues i artikullit. Nese jeton ne Amerike dhe shkruan per Tiranen, apo per realitetin shqiptar, ben mire ta shohesh Shqiperine me syrin e nje shqiptari. Veliaj eshte çdo dite ne TV dhe bravo i qofte sepse thjesht po pasqyrohet puna e tij e perditshme, por juve, shkrues i ketij artikulli, ju pelqen me shume “kollarja” e Bashes qe beri ZERO per Tiranen sesa sportiviteti dhe puna e perditshme e Veliajt.