Nga SOKRAT PASKALI
*
femra ime më tha papritur
a ikim andej nga kanë ardhur të parët e tu
sa kg je e pyeta unë
58
do kem me vete 58 kg flori
çdo marrim atje
një tufë buzeqeshjesh ja vlen
ndoshta dashuri
kushedi
*
lulëzon natyra e bardha ndrin
është e shtunë ditë nusesh
pemët mbushur me lule si fustane të bardhë
do mbarsen si Maria dhe do lindin frutat
gjithë naze valaviten fletët
me gurgullimën e rrjedhës
e ndjejnë ekstazën time dhe qeshin
pemët lumi mali gryka madhështore
kishat e vjetra
dhe unë para supremes
vulhumbur mbetur
*
poshtë kapeles një fole merimange mendimesh
pse vallë
veriga të çelikta detajesh të kithta varen
ah flokët e rrallë
thashë mirë po shkoj andej nga kanë ardhur të parët e mi
gryka madhështore dhe lumi më priste
malet kruanin kokën e bardhë
me nje ton të çuditshëm më pyetën
hë erdhe Sokrat
malle nuk kishte
pse vallë
veriga të çelikta detajesh të kithta varen
njerëz të rrallë oh sa të rrallë
poshtë kapeles një fole merimange mendimesh
pse vallë
veriga të çelikta detajesh të kithta varen
njerëz të rrallë
i përshëndes dhe dua ti përqafoj
gjithmonë jam krenuar me ta
oh sa të mirë janë
Noli i lëvdonte dhe zonja Durham
se si po më duken sot
hiq lumin eh ç’ujra
hiq grykën oh ç’madhështi
gjelbërimi po ai që çmend kotësitë
të tjerat të ftohta
kaq të ftohta
pse vallë
poshtë kapeles një fole merimange mendimesh
pse vallë
veriga të çelikta detajesh të kithta varen
ah flokët e rrallë
thashë mirë po shkoj andej nga kanë ardhur të parët e mi
gryka madhështore dhe lumi me priste
malet krruanin kokën e bardhë
hë erdhe Sokrat
njerëz të rrallë oh sa të rrallë
hiq lumin eh ç’ujra
hiq grykën oh ç’madhështi
të tjerat ishin kaq të ftohta gri
shpirti m’u cingris këtu nuk ka asgjë pis
çdo gjë në vëndin e vet shkëlqen
e bukura e ëmbla e pastëra kudo
po njerëzit njerëzit ku janë
kanë ikur e ikin
pse vallë
njerëz të rrallë
i përshëndes dua ti përqafoj
gjithmonë jam krenuar me ta
oh sa të mirë janë
diçka i bën kaq të dlirë
*
lulëzon natyra e bardha ndrin
është e shtunë ditë nusesh
pemët mbushur me lule si fustane të bardhë
do mbarsen si Maria dhe do lindin frutat
gjithë naze valaviten fletët
me gurgullimën e rrjedhës
e ndjejnë ekstazën time dhe qeshin
pemët lumi mali gryka madhështore
kishat e vjetra
dhe unë para supremes
vulhumbur mbetur
*
gryka madhështore dhe lumi më priste
malet krruanin kokën e bardhë
me një ton të çuditshëm më pyetën
hë erdhe Sokrat
po malle nuk kishte
pse vallë
30-31 mars 2019