Kryengritja e Postribës i ka trupin e gjymtyrët pikërisht në këtë trevë dhe kokën në qytetin e Shkodrës, e cila u bë kryeqendra e rezistencës kundërkomuniste, ka shkruar dje Instituti i Studimeve për Krimet dhe Pasojat e Komunizmit – ISKK. Tek ajo janë fillesat e kryengritjes së Postribës e më gjerë. Janë po ato shkaqe që ngritën në luftë malësorët e Kelmendit dhe Malësisë së Madhe. Me dy fjalë, arsyet pse nisi kjo kryengritje i ka thënë një nga prijësit e saj në gjyq, Osman Haxhia: “Na erdhi thika në asht! Nuk durohej ma! S’kishte rrugë tjetër për ne. Na kanë prekë në jetë, në nder e në fe. Kreu i kryengritjes së Postribës, Jup Kazazi, ishte në lidhje me intelektualët e qytetit të Shkodrës, si Sulçe Begun, Hafëz Sabri Begun, Hafëz Musa Dërgutin, Rasim Gjyrezin, Rifat Koplikun, Abdulla Kazazin, Bajram Gramshin, Nush Topallin, Pjetër Shan Dedën, Serreqët, Myzafer Pipën e të tjerë, sikundër edhe me Mithat Frashërin dhe Abaz Ermenjin në mërgim. Ideja e krerëve të kryengritjes ishte që të lidheshin me krerët e tjerë të trevave të Shqipërisë së Veriut e të Jugut për të vendosur një datë të një kryengritjeje të përgjithshme në krejt Shqipërinë. Jupi përpiqej që ta zgjeronte rrethin e lëvizjes dhe ishte në komunikim me intelektualë dhe krerë të Shkodrës, Pukës, Mirditës, Lezhës, Matit, Dibrës, Kukësit etj. Pritej çasti i përshtatshëm për shpërthimin e kryengritjes, duke filluar nga qarku i Shkodrës. Ja si e trajton këtë situatë gjykata ushtarake e qarkut të Shkodrës: “…
Kujtuan se do të ishin në gjendje ta merrnin dhe ta mbanin Shkodrën për 5-6 ditë, derisa të bëhej kryengritja edhe në krahinat e tjera të Shqipërisë, pse mendonin që në Shkodër nuk kishte forca ushtarake të mjaftueshme për t’u bërë ballë”. Sipas Institutit të Studimeve për Krimet dhe Pasojat e Komunizmit, për këto arsye, Komiteti i Përbashkët nëpërmjet Cin Serreqit, Riza Danit, Dulo Kalit, Rasim Gjyrezit, Abdulla Kazazit e të tjerë miratoi propozimin e krerëve të Postribës, që sulmi të bëhej duke u gdhirë data 9 shtator, vepër e cila u krye me sulmin që iu bë Shkodrës pikërisht në datën e mësipërme prej krahinës së Postribës e Gurit të Zi, ndërsa krahinat e tjera ishin gati, por nuk e morën urdhrin në kohë”. ISKK shënoi se sulmi i kryengritësve mbi Shkodrën nisi me 9 shtator 1946. Ja si e kujton këtë ditë Sami Repishti: “9 shtator 1946. Mbas mesit të natës, gjumi i qytetit u prish nga nji breshni qitjesh me armë, që erdhi papritun. Ishin katundarët e Postribës që mbrojshin tokën e tyne me gjithë shpirt. Pushteti i ri kërcënonte me shtetëzim. Nji grup i madh i tyne, i guximshëm, por i paorganizuem, sulmoi qytetin, kazermat ushtarake dhe ndërtesat qeveritare, por pa sukses. Përleshja me forcat e Sigurimit vazhdoi deri në mëngjes, kur sulmuesit u tërhoqën”. Sipas dokumenteve në AQSH, Sigurimi i Shtetit kishte dijeni për këtë lëvizje, çka ia hoqi asaj befasinë dhe suksesin. Që ditën e parë të shtypjes së kryengritjes, fillon operacioni spastrues e ndëshkimor i Sigurimit i prirë nga Zoi Themeli, duke filluar me 17 pushkatimet e para, disa qindra të arrestuar dhe nisjen e një vale terrori në qytet dhe rrethina, me rrahje, sekuestrime dhe shtëpi të djegura.